स्वदेश छाडी बिदेश आएँ लाग्दैछ अँधेरो । सम्झन्छु सधैँ गाउँ र घर, पाखा र पँधेरो ।। ती बाबा-आमा, पियारी मेरी हेर्दा हुन् बाटोमा । आँशुका थोपा झरेर गए बिलाए माटोमा ।। १ ।। बिहान उठी पियारी मेरी पूर्वमा हेर्दिहुन् । सम्झेर आफ्नु पियारा सधैं दर्शन गर्दिहुन् ।। पूर्वको तारा बोलाई उनी भन्दिहुन् संदेश । लिएर जानु सम्झना मेरो टाढाको त्यो देश ।। २ ।। पूर्वको तारा मलाई हेर्छ संदेश बोकेर । सोधुँला भन्थेँ त्यो तारालाई पूर्वमै रोकेर ।। यो झस्कियो । सम्झदै होलिन् पियारी मेरी मुटु यो चस्कियो ।। किन हो किन सपनी पनि नराम्रो देख्दैछु । बिहान उठी, सम्झेर उनी चिठी यो लेख्दैछु ।।

स्वदेश छाडी बिदेश आएँ

लाग्दैछ अँधेरो ।

सम्झन्छु सधैँ गाउँ र घर, पाखा र पँधेरो ।।

ती बाबा-आमा, पियारी मेरी हेर्दा हुन्

बाटोमा ।

आँशुका थोपा झरेर गए बिलाए माटोमा ।। १

।।

बिहान

उठी पियारी मेरी पूर्वमा हेर्दिहुन् ।

सम्झेर आफ्नु पियारा सधैं दर्शन गर्दिहुन्

।।

पूर्वको तारा बोलाई उनी भन्दिहुन् संदेश ।

लिएर जानु सम्झना मेरो टाढाको त्यो देश

।। २ ।।

पूर्वको तारा मलाई हेर्छ संदेश बोकेर ।

सोधुँला भन्थेँ त्यो तारालाई पूर्वमै रोकेर ।।

यो झस्कियो ।

सम्झदै होलिन् पियारी मेरी मुटु

यो चस्कियो ।।

किन हो किन

सपनी पनि नराम्रो देख्दैछु ।

बिहान उठी, सम्झेर

उनी चिठी यो लेख्दैछु ।।

अमृत खोटाङ
खड्का,दुबई